Postępowanie ortodontyczne u pacjentki z zatrzymanym zębem siecznym w żuchwie – opis przypadku

Urazy zębów mlecznych, takie jak intruzja i zwichnięcie

całkowite, prowadzą do najcięższych uszkodzeń zawiązków

zębów stałych. Najczęstsze powikłania pourazowe zębów

stałych to: hipoplazja lub hipokalcyfikacja szkliwa, dilaceracja

korony lub korzenia, częściowe lub całkowite zahamowanie

rozwoju korzenia i zaburzenia wyrzynania. Cel. Celem pracy

było przedstawienie leczenia ortodontycznego u pacjentki

z zatrzymanym stałym siekaczem dolnym o znacznie

zaburzonej budowie, wynikającej z urazu mlecznego

poprzednika. Materiał. Materiał stanowiła dokumentacja:

karta ortodontyczna pacjentki, modele gipsowe oraz zdjęcia

radiologiczne i fotograficzne. Wyniki. Leczenie ortodontyczne

powiodło się, pomimo niekorzystnej budowy morfologicznej

zatrzymanego zęba 41. Po czterech latach obserwacji ząb

pozostaje w łuku. Wnioski. Ząb ma szansę na utrzymanie w zębodole, gdy stosunek długości korony do korzenia (CRR)

wynosi przynajmniej 1 : 1. W opisywanym przypadku CRR

zęba 41 to 2 : 1 co sugerowałoby jego usunięcie. Pomimo to

zdecydowano o wprowadzeniu zatrzymanego zęba do łuku.

Jego obecność w łuku zębowym pozwoliła zachować

odpowiednią jakość kości, do wszczepienia w przyszłości

implantu protetycznego. Leczenie protetyczne (jeśli będzie

konieczne) może zostać przeprowadzone po zakończeniu

pionowego wzrostu twarzy, który u kobiet ma miejsce już po

16. roku życia. Podsumowanie. Prezentowany przypadek

15-letniej pacjentki pokazuje, że ząb, dzięki interwencji

ortodontyczno-chirurgicznej, pomimo znacznie skróconego

korzenia może pozostać w łuku zębowym, pełniąc funkcję

czynnościową i estetyczną. (Świątkowska A, Dunin-Wilczyńska

I, Świątkowski W. Postępowanie ortodontyczne u pacjentki

z zatrzymanym zębem siecznym w żuchwie – opis

przypadku. Forum Ortod 2018; 14: 150-7).

Traumas to deciduous teeth, such as intrusion and complete

avulsion, lead to the most severe injuries to tooth buds of

permanent teeth. The most common post-traumatic

complications of permanent teeth include: enamel hypoplasia

or hypocalcification, crown or root dilaceration, partial or

complete inhibition of root growth, and eruption disorders.

Aim. The paper aimed to present orthodontic treatment in

a female patient with an impacted permanent lower incisor

with significantly impaired morphology due to a trauma to

its deciduous predecessor. Material. Material included:

patient’s orthodontic records, gypsum models, photographs

and radiological records. Results. Orthodontic treatment

was successful despite abnormal morphology of the impacted

tooth 41. After 4-year follow-up the tooth remains in the

arch. Conclusions. A tooth can be preserved in the socket

when the crown-to-root ratio (CRR) is at least 1 : 1. In this case, CRR for the tooth 41 was 2 : 1, and therefore its

extraction would be recommended. Despite this a decision

was made to introduce an impacted tooth into the arch.

Thanks to its presence in the dental arch it was possible to

preserve appropriate bone quality for implantation of a prosthetic

implant in the future. Prosthetic treatment (if necessary)

may be performed after completion of vertical growth of the

face that is observed in women after the age of 16 years.

Summary. This case of a 15-year female patient shows that

as a result of orthodontic and surgical intervention and

despite significant root shortening the tooth may remain in

the dental arch and play its functional and aesthetic role.

(Świątkowska A, Dunin-Wilczyńska I, Świątkowski W.

Orthodontic management in a female patient with an

impacted incisor in the mandible – case report. Orthod

Forum 2018; 14: 150-7).