Porównanie szerokości górnych dróg oddechowych na wysokości migdałka gardłowego u pacjentów z prawidłowym i zaburzonym torem oddychania

Przedstawione badanie ocenia szerokość górnych dróg

oddechowych na wysokości migdałka gardłowego w grupie

pacjentów z prawidłowym (nosowym) i zaburzonym (ustnym

lub mieszanym) torem oddychania. Cel. Porównanie szerokości

górnych dróg oddechowych w grupie badanej (zaburzony tor

oddychania) i kontrolnej (prawidłowy tor oddychania) oraz

ustalenie progu odcięcia i średnich wartości granicznych,

umożliwiających diagnostykę różnicową nawykowego

i konstytucjonalnego sposobu oddychania. Materiał i metody.

W badaniu wzięło udział 221 pacjentów leczonych w Poradni

Aquadent-Ortoestetyka w Kielcach. Na podstawie wywiadu,

badania klinicznego oraz subiektywnej oceny szerokości

górnych dróg oddechowych wg Holmberga zakwalifikowano

odpowiednio 112 pacjentów do grupy badanej oraz 109

pacjentów do grupy kontrolnej. Dokonano pomiarów

szerokości górnych dróg oddechowych za pomocą dwóch różnych metod liniowych: zmodyfikowanej metody wg

Holmberga i Linder-Aronsona oraz wg Linder-Aronsona

i Henricsona (AD1-PNS, AD2-PNS). Wyniki. W grupie badanej

średnia wartość pomiaru wg Holmberga wynosi 4,25 mm,

natomiast w grupie kontrolnej – 14,1 mm. Średnie wartości

pomiarów AD1-PNS oraz AD2-PNS w grupie badanej wynoszą

odpowiednio 8,1 mm oraz 9,5 mm i można je uznać za średnie

wartości graniczne. Szerokość 6 mm wg Holmberga stanowi

natomiast próg odcięcia między grupą badaną i kontrolną,

i należy ją monitorować. W przypadku pomiaru wg Holmberga

różnica między grupą badaną i kontrolną wynosi 9,85 mm.

W przypadku pomiarów AD1-PNS i AD2-PNS różnica między

grupą badaną i kontrolną wynosi odpowiednio 11,4 mm

i 10,0 mm. Wnioski. Szerokość górnych dróg oddechowych

na wysokości migdałka gardłowego wykazuje istotną

statystycznie różnicę pomiędzy grupą badaną i kontrolną. Może

to świadczyć o znacznym zwężeniu górnych dróg oddechowych

na wysokości migdałka gardłowego w grupie badanej lub

o odmiennym typie budowy twarzowej części czaszki. Wartości

graniczne uzyskane w badaniu pozwalają na różnicowanie

nawykowego i konstytucjonalnego sposobu oddychania.

(Duda A, Stós W. Porównanie szerokości górnych dróg

oddechowych na wysokości migdałka gardłowego

u pacjentów z prawidłowym i zaburzonym torem

oddychania. Forum Ortod 2018; 14: 106-18).

This study assesses the upper respiratory tract width at the

level of the adenoid in patients with a normal (nasal) and

abnormal (oral or mixed) breathing route. Aim. To compare

the upper respiratory tract width in the study group

(abnormal breathing route) and control group (normal

breathing route) and to determine the cut-off point and

mean limit values in order to conduct a differential diagnosis

between a habitual and constitutional breathing route.

Material and methods. The study included 221 patients

treated at the Aquadent-Ortoestetyka Clinic in Kielce. Based

on the medical history taken, clinical examination and

subjective evaluation of the upper respiratory tract width

according to Holmberg 112 patients were enrolled into the

study group and 109 patients into the control group. The

upper respiratory tract width was measured with two

different linear methods: a modified method by Holmberg and Linder-Aronson, and the Linder-Aronson and Henricson

method (AD1-PNS, AD2-PNS). Results. In the study group

the mean value of the Holmberg measurement is 4.25 mm,

and in the control group – 14.1 mm. Mean values of AD1-

PNS and AD2-PNS measurements in the study group are 8.1

mm and 9.5 mm, respectively, and they can be regarded as

mean limit values. The 6 mm Holmberg measurement is the

cut-off value between the study and control groups, and it

should be monitored. In relation to the Holmberg

measurement a difference between the study and control

groups is 9.85 mm. Regarding AD1-PNS and AD2-PNS

measurements a difference between the study and control

groups is 11.4 mm and 10.0 mm, respectively. Conclusions.

The upper respiratory tract width at the level of the adenoid

shows a statistically significant difference between the study

and control groups. It may indicate significant narrowing of

the upper respiratory tract at the level of the adenoid in the

study group or a different type of morphology of the facial

skeleton. Limit values obtained in the study allow

differentiation of a habitual and constitutional breathing

route. (Duda A, Stós W. Comparison of the upper

respiratory tract width at the level of the adenoid in

patients with normal and abnormal breathing route.

Orthod Forum 2018; 14: 106-18).