Ocena wskaźnika ekstrakcji zębów stałych ze wskazań ortodontycznych u pacjentów leczonych w Poradni Ortodoncji UKS w Krakowie w latach 2014–2018

Standardy dotyczące estetyki twarzy, modernizacja budowy zamków i aparatów ortodontycznych znacząco wpływają na rozwój nowych technik i filozofii leczenia, zarówno ekstrakcyjnych, jak i nieekstrakcyjnych, rzutując na wskaźnik ekstrakcji.

Cel
Wyznaczenie wartości i ocena wskaźnika ekstrakcji zębów stałych ze wskazań ortodontycznych u pacjentów leczonych w Poradni Ortodoncji Uniwersyteckiej Kliniki Stomatologicznej w Krakowie w latach 2014–2018.

Materiał i metody
Analizie poddano dokumentację medyczną 2069 pacjentów. Do badań zakwalifikowano 424 osoby, które następnie podzielono na dwie grupy. Grupę A stanowili pacjenci leczeni z ekstrakcjami zębów stałych, a grupę B – bez ekstrakcji. Na podstawie historii przeprowadzonego leczenia określono wskazanie do wykonania ekstrakcji zębów stałych oraz liczbę i rodzaj usuniętych zębów. Wyznaczono wartość wskaźnika ekstrakcji wykonanych ze wskazań ortodontycznych oraz przeanalizowano go w stosunku do płci, klasy szkieletowej i klasy Angle'a. Zbadano najczęściej realizowane protokoły ekstrakcji.

Wyniki
Wskaźnik ekstrakcji zębów stałych wykonanych ze wskazań ortodontycznych na podstawie badań przeprowadzonych w Poradni Ortodoncji UKS w Krakowie wynosi 19,34%. Analiza nie wykazała istotnych statystycznie różnic w częstości ekstrakcji w stosunku do płci i klasy Angle'a. Największy wskaźnik ekstrakcji odnotowano u pacjentów z III klasą szkieletową (30,49%). W tej grupie znaleźli się pacjenci, którzy często decydowali się na leczenie ortodontyczno-chirurgiczne (36%). Wyniki były istotne statystycznie. Najczęściej powtarzającym się protokołem ekstrakcji były cztery pierwsze przedtrzonowce (40,24%).

Wnioski
Współczesne metody leczenia ortodontycznego wpływają na ograniczenie wskaźnika ekstrakcji zębów stałych. Przeważająca liczba ekstrakcji jest wykonywana u pacjentów z II i III klasą szkieletową, potwierdzając, po uwzględnieniu wskazań, możliwość leczenia kompensacyjnego tych przypadków.



Standards regarding facial aesthetics, modern design of orthodontic brackets and appliances have a significant effect on the development of new techniques and approaches to treatment that includes and excludes extraction, consequently, affecting the extraction rate.

Aim
To determine a value and evaluate the rate of permanent tooth extraction for orthodontic purposes in patients treated at the Outpatient Clinic of Orthodontics, the University Dental Clinic in Kraków in 2014–2018.

Material and methods
Medical records of 2069 patients were analysed. 424 subjects were enrolled into the study and were divided into two groups. Group A included patients treated with permanent tooth extraction, and group B – without extraction. Based on the history of treatment, the indication for permanent tooth extraction and the number and type of teeth removed were determined. The value of the extraction rate for orthodontic purposes was determined and then analysed in relation to sex, skeletal class, Angle’s class. The most frequent extraction protocols were analysed.

Results
The rate of permanent tooth extraction for orthodontic purposes based on studies performed at the Outpatient Clinic of Orthodontics, UKS in Kraków was 19.34%. The analysis did not reveal statistically significant differences in the incidence of extraction in relation to sex and Angle’s class. The greatest extraction rate was reported in patients with skeletal class III (30.49%). This group included patients who often chose orthodontic-surgical treatment (36%). The results were statistically significant. The extraction of four first premolars was the most common extraction protocol (40.24%).

Conclusions
Modern methods of orthodontic treatment reduce the rate of permanent tooth extraction. The majority of extractions are performed in patients with skeletal class II and III, and it confirms that compensatory treatment of these cases is possible after taking indications into account.